بررسی و مقایسه ادراک کارآموزان مامایی از اثربخشی شیوه های آموزشی یادگیری مبتنی بر تیم و آموزش مرسوم (سخنرانی) در زمینه مراقبت های کودکان

پیش زمینه و هدف: ممکن است استفاده از شیوه های نوین آموزشی در افزایش سطح آگاهی، علاقه مندی و ادراک دانشجویان تأثیرگذار باشد. لذا برای ارزیابی این فرضیه مطالعه حاضر در نظر دارد تا نقش دو روش آموزشی یادگیری مبتنی بر تیم (tbl) و روش آموزش سنتی را بر سطح ادراک دانشجویان مامایی از مراقبت های کودکان موردبررسی قرار دهد.  مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی است که بر روی دانشجویان دوره کارشناسی مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 93 - 1392 صورت پذیرفت. دانشجویان به طور تصادفی به دو روش آموزشی مبتنی بر تیم و یا روش سنتی مرسوم در کارآموزی بهداشت مادر و کودک تحت تعلیم قرار گرفتند. سپس ادراک کارآموزان مامایی در مورد اثربخشی دو روش مذکور مورد مقایسه قرار گرفت.  یافته ها: ادراک دانشجویان در خصوص سازمان دهی و برنامه ریزی واحد درسی، مهارت های ارتباطی و چگونگی ارتباط مدرس با دانشجو، نحوه ارائه تکالیف، برگزاری آزمون ها و ارزشیابی، روش های آموزشی و کمک آموزشی تکمیلی، نتایج حاصل از دوره آموزشی، تلاش و مشارکت وی در دوره آموزشی و مؤثر بودن روش آموزشی در روش tbl بهتر از روش آموزشی سخنرانی بود (05/0>p).  بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد در روش آموزشی tbl، ادراک کارآموزان از شیوه های آموزشی در زمینه مراقبت های کودکان بهتر از روش سخنرانی است.